چرا از فصل پروانه،

                 کسی چیزی نمی داند؟

چرا درباره ی گل ها،

                      کسی شعری نمی خواند؟

چرا اینجا تمام سال

                        هوای دوستی ابری است؟

چرا اینجا کسی دیگر

                           به فکر مهربانی نیست؟

چرا در دشت ها دیگر،

                             کسی گندم نمی کارد؟

چرا در خواب گلدان ها،

                               شبی باران نمی بارد؟

نگاه کوچه ها اینجا

                                 چرا تاریک و دلتنگ است؟

از اینجا تا صمیمیت،

               هزار و چند فرسنگ است... ؟